بارانگاه

منتظر مانده بود اما ... (شعر سرد/ دریچه)   عاشقانه نگاه میکرد و سرد و آرام، بی صدا رفتم توی چشمش هزار قطره ی اشک من ندیدم و بی هوا رفتم   پشت سر باز هم نگاهم کرد گریه میکرد و گفت: ....تنها رفت در دلش گفت که: "چقدر تنهاس.." "شاید اومد دوباره ،اما... رفت"   رفتم از حس گرم آغوشش رفتم اما چقدر غصه نوشت بارانگاه...